Witajcie, dziś kontynuacja historii zabudowy pałacowej Placu Saskiego, obecnie Piłsudskiego czyli właśnie Pałac Brühla, który był w bezpośrednim sąsiedztwie Pałacu Saskiego.
Pałac, zbudowany dla Jerzego Ossolińskiego w latach 1639-42 został przebudowany przez Tylmana z Gameren pod koniec XVII wieku. W 1750 pałac został zakupiony przez Henryka Brühla – ministra Augusta II – stąd jego nazwa. Po kolejnych przebudowach w XVIII wieku w pałacu mieściły się kolejno: ambasada rosyjska, francuska, rezydencja wielkiego księcia Konstantego.
W 1882 roku pałac przebudowano na siedzibę Centralnego Biura Telegraficznego z wejściem od ul. Kotzebue (obecnie Fredry).
Przed 1932 zrekonstruowano elewację frontową wzorując się na projektach właśnie Tylmana z Gameren z utrzymaniem wysokości budynku i dachów z czasów Brühla. Od strony Fredry dobudowano nowe skrzydło (patrz niżej) oraz rozbudowano prawą oficynę – autorem wszystkich prac był Bohdan Pniewski. Pałac stał się siedzibą Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
Z tym faktem łączy się ciekawa historia. Otóż w 1930 roku wg projektu Bohdana Pniewskiego została wybudowana willa dla Andrzeja Zalewskiego – dyrektora spółki Wielkie Piece i Zakładów Ostrowieckich, a mieszcząca się na Saskiej Kępie przy ul. Rzymskiej 13 (stoi do dziś, można ją zobaczyć z Wału Miedzeszyńskiego – trochę straciła na atrakcyjności…). Na jednym z przyjęć organizowanych przez właściciela pojawił się sam minister Józef Beck, projekt willi tak mu się spodobał, że poprosił Pniewskiego aby zaprojektował mu podobną na tyłach Pałacu Brühla. Sami porównajcie na zdjęciach.
Miłego weekendu 
Pierwsze dwa zdjęcia to widok pałacu od strony Placu, następnie to nowe skrzydło wg projektu Pniewskiego i sam minister Józef Beck z małżonką (zdjęcia z portalu warszawa1939 i magazynu Life). Kolejne to Google Earth i zarys Pałacu w dzisiejszym układzie architektonicznym (po prawej od Pałacu Saskiego, wzdłuż ul. Wierzbowej) Przedostatnie pokazuje to co z niego zostało po wysadzeniu przez Niemców w grudniu 1944 roku, a ostatnie to willa na Saskiej Kępie.